Η ιστορία και το μέλλον του Aikido

Στα μέσα του 19^ου αιώνα ο μόνος τρόπος άμυνας των σαμουράι (σημ: αυτοί που υπηρετούν στενά τους ευγενείς) απέναντι στις επιταγές της Ιαπωνικής κυβέρνησης για την δημιουργία ενός ισχυρού στρατού για την υπεράσπιση της χώρας από τις αποικιοκρατικές τάσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης, ήταν να μετατρέψουν τις παραδόσεις σε άθλημα.

Το aikido άρχισε να αναπτύσσεται από τον Morihei Ueshiba ή αλλιώς O'sensei (μεγάλος δάσκαλος) στην δεκαετία του 1920. Ακριβώς τότε άρχισε να χρησιμοποιεί το όνομα aikido, λέξη άγνωστη ακόμη. Το 1942 εν μέσω 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου αναγνωρίστηκε επίσημα από την Greater Japan Martial Virtue Society. Ο Morihei Ueshiba ήταν βετεράνος διαφόρων πολεμικών τεχνών που μελέτησε με ιδιαίτερη προσοχή και αφοσίωση. Καθοριστικός παράγοντας ήταν η γνωριμία με το Sokaku Takeda, δάσκαλο του Daitoryu Jujitsu. Το είδος της πολεμικής τέχνης Daitoryu Jujitsu είναι η βάση του aikido. Δημιουργήθηκε από κάποιον που ήταν καλός με το ξίφος και ανέπτυξε τεχνικές χωρίς όπλα χρησιμοποιώντας την ικανότητά του στο σπαθί. Καθώς οι τεχνικές του Daitoryu Jujitsu ασκούνταν από τους μαθητές, η αρχική βάση του σπαθιού ξεχάστηκε λόγω της έμφασης που δόθηκε στις μάχες του δρόμου.

Ο Morihei Ueshiba μόνο αφού κατάλαβε ότι κατέχει καλά τις τέχνες που μελετούσε αποφάσισε να δημιουργήσει το aikido, το οποίο όπως πίστευε ο ίδιος κάλυπτε τα κενά των υπολοίπων μαχητικών τεχνών. Απ' ότι φαίνεται έψαχνε και έναν τρόπο να ενσωματώσει φιλοσοφικά και πνευματικά στοιχεία στην νέα πολεμική τέχνη. Σ' αυτό τον βοήθησε η γνωριμία του με τον Deguchi Onisaburo ο οποίος ήταν και ο πνευματικός του δάσκαλος και μύστης στην νέα θρησκεία Omoto-kyo.

Σε πιο πρώιμα στάδια στην ανάπτυξη του aikido είχε ενσωματωθεί μια πιο γραμμική προσέγγιση στην τεχνική του, μαζί με πολλές μορφές atemi. Κατά την διάρκεια εξέλιξης επηρεασμένος από την πνευματική του καθοδήγηση του Deguchi, άρχισε να βελτιώνει την τεχνική του δίνοντας λιγότερη έμφαση στον εντυπωσιασμό και τις γραμμικές τεχνικές, αναπτύσσοντας την κυκλική κίνηση και την ενεργειακή ανακατεύθυνση του επιτιθέμενου με έναν τρόπο που θα τον υποτάξει ειρηνικά. Ο Morihei Ueshiba ενσωμάτωσε την συμπάθεια για τον επιτιθέμενο ώστε μετά την άσκηση της τεχνικής να παραμένει αλώβητος.

Το 1931 για την περαιτέρω προώθηση της τέχνης του εγκατέστησε το dojo του με το όνομα Κobukan στο Τόκιο. Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η dojo έγινε γνωστό ως Hombu Dojo το οποίο γκρεμίστηκε και ξαναχτίστηκε το 1967 και άνοιξε εκ νέου το 1968 ως
Aikikai Hombu Dojo, όπου και συνεχίστηκε η διδασκαλία του aikido μέχρι το θάνατό του O'sensei το 1969.

Η δημοτικότητα της Omoto-kyo στην Ιαπωνία βοήθησε O'Sensei προσελκύσει μια βάση ταλαντούχους σπουδαστές στην νέα τέχνη του. Πολλοί από αυτούς τους μαθητές θα σχηματίσουν νέες οργανώσεις aikido.

Ένας μαθητής του παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι ο Koichi Tohei. Το 1940, στην ηλικία των 19 ετών άρχισε να εκπαιδεύεται από τον Morihei Ueshiba. Το 1953 είχε σταλεί στη Χαβάη να εισαγάγει aikido στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1969 ο O'Sensei αναγνωρίζει τον Tohei έως 10^ο dan. O Tohei ήταν ο επικεφαλής εκπαιδευτής του Hombu Dojo. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ως επικεφαλής εκπαιδευτής, άρχισε να δίδει μεγαλύτερη έμφαση στις αρχές της ki στο Aikido. Αυτό ερχόταν σε ευθεία σύγκρουση με την τρέχουσα αντίληψη του Aikikai Hombu Dojo.

Έτσι το 1971 ο Tohei αποφάσισε να ορίσει ένα νέο στυλ του aikido, το οποίο ονόμασε Κι No Kenkyukai. Στη συνέχεια θα αναπτύξει τη δική του οργάνωση γνωστή ως Shin Shin Toitsu Aikido. Ο Tohei θα διατηρήσει τον τίτλο επικεφαλής εκπαιδευτή του στο Hombu μέχρι την επίσημη αποχώρησή του το 1974. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Hombu, ο Koichi Tohei Shihan δίδαξε πολλούς αξιόλογους μαθητές, συμπεριλαμβανομένου του Fumio Toyoda Shihan. Σε ηλικία δέκα ετών, ο Toyoda άρχισε να εκπαιδεύεται από τον Tohei και θα συνεχίσει για είκοσι επτά συναπτά χρόνια. Το 1984, μετά από μία μεταξύ τους διαφωνία θα απομακρυνθεί από την οργάνωση του Tohei.

Αυτός ξεκίνησε τη δική του οργάνωση γνωστή ως Aikido Association of America (ΑΑΑ). Το 1994, επανασύνδεσε την οργάνωσή του με το Aikikai Hombu Dojo. Πέθανε ξαφνικά στις 4 Ιουλίου 2001. Δίδαξε πολλούς και σημαντικούς δασκάλους εκ των οποίων ένας είναι και ο Edward Germanov Sensei συνιδρυτής της Bulgarian Aikido Association που δημιουργήθηκε το 1990.

Ενδιαφέρον είναι ο αριθμός των στυλ του Aikido που έχουν εξελιχθεί με την πάροδο των ετών. Επίσης ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι κάθε ένα από αυτά τα στυλ έχουν διατηρήσει τον κεντρικό πυρήνα του Aikido, η οποία είναι ειρηνική επίλυση των διαφορών. Άλλα δίδουν έμφαση στην θέση ή στην σθεναρότητα της απάντησης σε μια συγκεκριμένη επίθεση, άλλα χρησιμοποιούν πιο επιθετικά atemi, ενώ άλλα έχουν αγώνες. Πιστεύω ότι μπορούμε να μάθουμε από τις διαφορές των στυλ.

Σημαντικότεροι Οργανισμοί

Aikikai

Η μεγαλύτερη οργάνωση υπήρξε πάντα το Aikikai. Αρχικά διοικείται από τον O'sensei και μετά το θάνατο του Ueshiba το 1969 η ηγεσία παραδόθηκε κατ' επιταγή του O’sensei στον Koichi Tohei. Μετά από μεγάλες διαμάχες η διοίκηση επέστρεψε στον γιο του Ueshiba, Kisshomaru. Από τότε ηγεσίας παρέμεινε με την οικογένεια Ueshiba.

Yoseikan aikido (1931)

Δημιουργήθηκε από τον Minoru Mochizuki. Το σύστημα περιλαμβάνει κατάρτιση γύρω από όλες τις πολεμικές τέχνες με ενσωματωμένες τεχνικές τζούντο και καράτε.

Yoshinkan aikido (1955)

Ιδρύθηκε από τον Gozo Shioda. Θεωρείται ότι είναι ένα δύσκολο ύφος και η εκπαίδευση είναι πολύ δομημένη με έμφαση σε ένα σύνολο βασικών τεχνικών.

Shodokan (Tomiki aikido 1967)

Ιδρύθηκε από τον Kenji Tomiki. Είναι η μόνη σχολή που επιτρέπει ένα είδος αγώνων στο aikido.

Kenkyukai (Ki Society, 1974)

Ki Society ιδρύθηκε από τον Koichi Tohei μετά από διαφωνία με το Aikikai. Ο Tohei θεώρησε ότι το Ki πρέπει να είναι το επίκεντρο στην εκπαίδευση στο aikido.

Διεθνής εξάπλωση του Aikido

Aikido άρχισε να εξαπλώνεται διεθνώς στη δεκαετία του 1950. Το πρώτο ξένο dojo ήταν στη Γαλλία το 1951 υπό του Minoru Mochizuki που πήγε εκεί για να διδάξει τεχνικές του Aikido σε φοιτητές που εξασκούνταν στο Judo.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες εισήχθη το aikido από μια περιοδεία που διεξήχθη από τον Tomiki το 1953. Αργότερα εκείνο το έτος ο Koichi Tohei απεστάλη στη Χαβάη για να ζήσει για ένα χρόνο και να δημιουργήσει αρκετά dojo. Στα τέλη του 1960 αρκετοί νεότεροι εκπαιδευτές, όπως Yoshimitsu Yamada (νυν επικεφαλής της USAF) ήρθαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Το μέλλον του Aikido

Το aikido είναι μια συνεχώς εξελισσόμενη τέχνη που συνδέει την τεχνική με την φιλοσοφία της. Θα έλεγα ότι το aikido είναι μια αμυντική τέχνη που όμως χωρίς μια καλή επίθεση, δεν μπορούμε να έχουμε και μια καλή άμυνα.

Στο aikido είναι ζωτικό κομμάτι η διατήρηση των ρεαλιστικών επιθέσεων και η εκμάθηση των αρχών του ώστε να διασφαλιστεί η μακροβιότητα του. Επίσης θα πρέπει να προπονούμαστε με διαφορετικές μορφές. Πρέπει οι δάσκαλοι να παροτρύνουν τους μαθητές τους να επισκέπτονται άλλους εκπαιδευτές και να λαμβάνουν μέρος σε σεμινάρια. Όλοι μπορούν να μάθουν από διαφορετικούς εκπαιδευτές και τελικά να αναπτύξουν την δικιά τους έκφραση του aikido. Εάν προσθέσουμε εμπειρίες και τεχνικές στην προπόνησή μας τότε αυτό θα βοηθήσει στην προετοιμασία για τις προκλήσεις της ζωής και θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της τέχνης μας.